این فیلم یکی از بهترین فیلمهایی که امسال من تماشا کردم. بخش اول فیلم راجع به یک بیمار روانی و اثر داروهایی که مصرف می‌کنه که باعث یک جنایت میشه. تا اینجا داستان جذابی داره فیلم ولی چیز خاصی نیست. ولی در قسمت دوم فیلم داستان به کل عوض میشه و همین باعث میشه که آدم میخکوب بشه. داستان در شهر نیویورک اتفاق می‌افته ولی مثل این فیلم چیزی از شهر رو نشون نمیده. داستان فیلم اونقدر جالب هست که نیازی به نشون دادن محیط شهر نداشته باشه. غیر از قصه جالب، بازیهای این فیلم هم معرکه هستند. با اینکه داستان به سرعت پیش می‌ره، ولی بازیهای فیلم کاملاً واقعی به نظر می‌رسند. انگار که واقعاً همچین داستانی می‌تونه اتفاق بیفته. فیلم کاملاً جمع و جوره و قصه‌گویی فیلم وقت رو تلف نمی‌کنه. با اینکه سرعت اتفاقات زیاده ولی حتی شخصیت‌پردازی داستان هم خوب از کار درامده.
فروش این فیلم به 100 میلیون نرسیده ولی دو برابر هزینه تولیدش سود کرده. سود کل فیلم با حساب DVDهاش 61 میلیون دلار بوده و هزینه تولید فیلم 30 میلیون دلار بوده است.
