چه انتظاری دیگری داریم از اقتصاد وقتی سازمان برنامه و بودجه را تعطیل می‌کنیم. بعد از حدود 8 سال از این تعطیلی، کار به جایی رسیده که رشد اقتصاد ایران به گفته کمیسیون برنامه و بودجه‌ی مجلس به زیرصفر رسیده است. سازمان برنامه و بودجه در واقع آخرین سد مقابل بی‌نظمی اقتصادی بود که با در هم شکستنش برنامه نابود کننده حذف یارانه‌ها در اوج تحریمهای اقتصادی، قابل تصویب و اجرا بود. و حالا بعد از اجرای این برنامه وضع اقتصادی ایران به مراتب بدتر از قبل از اجرای آن است. اتفاقی که در اقتصاد ایران افتاده اصلاً به سوء مدیریت شبیه نیست، بلکه بیشتر به یک برنامه بلند مدت شبیه است که تنها هدفش ویرانی اقتصادی ایران بوده است. مسئول این وضع اسفبار در اقتصاد البته دولت‌های نهم و دهم هستند، ولی کلیت نظام اسلامی هم با همراهی بدون قید و شرط با این دو دولت ملت ایران را به خاک سیاه نشانده‌اند.
قانون حذف یارانه‌ها نه تنها فشار یارانه‌ها بر بودجه را کم نکرد، بلکه با احتساب نرخ تورم و قیمت دلار در بازار آزاد فشار یارانه‌ها را چند برابر کرده است. این در حالی است که قیمت نفت در تمام طول تاریخ فروش نفت بی‌سابقه بوده است. در زمان شروع اجرای قانون، به هر ایرانی معادل 40$ آمریکا پول داده می‌شد، که این رقم در حال حاضر به حدود 10$ رسیده است. در آنزمان بنزین از لیتری 10سنت به حدود 40 سنت افزایش پیدا کرد. در حال حاضر قیمت بنزین لیتری 10 سنت یا کمتر است. ولی چرا این اتفاق افتاد؟ دلیل واضح است. نرخ تورم در این دو سال حدود 300 درصد بوده است. در زمان پیشنهاد طرح بسیاری از اقتصادانان مستقل هشدار دادند که اجزای این طرح اقتصاد را نابود خواهد کرد، ولی کو گوشِ شنوا.
نکته دردآور مسئله اینجاست که هیچکدام از مسئولین اجرای این قانون احساس گناهی از بلایی که بر سر ملت ایران آوردند نمی‌کنند. آنها در واقع به کاری که کرده‌اند افتخار می‌کنند یا رضا شاه را مسئول این خودکشی اقتصادی می‌دانند. آن دیکتاتور بزرگ اگر نبود، ایران به شکل امروزی وجود نداشت. از طرف دیگر تمام برنامه‌ریزی اقتصادی آقایان تنها به منظور محو ایران از روی نقشه دنیا انجام می‌شود.
قانون حذف یارانه‌ها نه تنها فشار یارانه‌ها بر بودجه را کم نکرد، بلکه با احتساب نرخ تورم و قیمت دلار در بازار آزاد فشار یارانه‌ها را چند برابر کرده است. این در حالی است که قیمت نفت در تمام طول تاریخ فروش نفت بی‌سابقه بوده است. در زمان شروع اجرای قانون، به هر ایرانی معادل 40$ آمریکا پول داده می‌شد، که این رقم در حال حاضر به حدود 10$ رسیده است. در آنزمان بنزین از لیتری 10سنت به حدود 40 سنت افزایش پیدا کرد. در حال حاضر قیمت بنزین لیتری 10 سنت یا کمتر است. ولی چرا این اتفاق افتاد؟ دلیل واضح است. نرخ تورم در این دو سال حدود 300 درصد بوده است. در زمان پیشنهاد طرح بسیاری از اقتصادانان مستقل هشدار دادند که اجزای این طرح اقتصاد را نابود خواهد کرد، ولی کو گوشِ شنوا.
نکته دردآور مسئله اینجاست که هیچکدام از مسئولین اجرای این قانون احساس گناهی از بلایی که بر سر ملت ایران آوردند نمی‌کنند. آنها در واقع به کاری که کرده‌اند افتخار می‌کنند یا رضا شاه را مسئول این خودکشی اقتصادی می‌دانند. آن دیکتاتور بزرگ اگر نبود، ایران به شکل امروزی وجود نداشت. از طرف دیگر تمام برنامه‌ریزی اقتصادی آقایان تنها به منظور محو ایران از روی نقشه دنیا انجام می‌شود.
No comments:
Post a Comment