چه فیلم جالبی. بیخود نبود که بهترین فیلم سال شد. دیدنش رو به همه ایرانیها توصیه میکنم. روزهای سیاه اول انقلاب رو به یاد آدم میآره. درست که برای یک تماشاگر ایرانی یکمی غیر واقعی به نظر میرسه، ولی باید بگم خود ما هم نمیتونستیم اون سالها رو بهتر از این بازسازی کنیم. با اینکه فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده و من هم اصولاً این جور فیلمها رو دوست ندارم، ولی این یکی خیلی خوش ساخته. ایران رو هم خوب باسازی کردند. اغراق هم توش زیاد هست ولی باز هم خوب ساخته شده.
این فیلم قسمتی از تاریخ ما رو نشان میده که واقعاً باید از بابتش شرمنده باشیم. نه بخاطر گروگان گیری و حمله به سفارت آمریکا (که بسیار وحشیانه و بی منطق بود)، بلکه به خاطر وحشیگری بی حد و مرزی که به اسم دین به هموطنهای خودمون روا کردیم (اینو بگم که من اون موقع حرف هم بلد نبودم بزنم، ولی باز هم شرمندهام).
No comments:
Post a Comment